گپ زدن درباره مرگ، با یک فنجان چای در یک دست و یک تکه کیک هویج در دست دیگر، ممکن است غیرعادی به نظر برسد. اما در واقع، «کافه‌های مرگ» در طول همه‌گیری محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند.
سازمان دهندگان می گویند که در ابتدا در سال 2011 در بریتانیا تأسیس شد، هدف آن “افزایش آگاهی از مرگ، با هدف کمک به ما برای استفاده حداکثری از زندگی (محدود) است”.
بیش از 10000 جلسه کافه مرگ در 70 کشور در دهه گذشته برگزار شده است. هر جلسه اندکی متفاوت اجرا می شود، اما آنها دارای یک اخلاق مشابه هستند، یعنی ایجاد فضایی برای افراد برای بحث درباره مرگ در یک محیط امن و حمایتی. بنابراین چگونه کار می کنند و واقعاً چه جذابیتی دارند؟
“نیاز به صحبت در مورد مرگ و مردن وجود دارد”
بریجید هاینز که کافه مرگ سیمرو را به همراه سارا هیلکوات-نالتامبی راه‌اندازی کرده است، می‌گوید: «این خیلی به این موضوع مربوط می‌شود که مردم احساس راحتی کنند که هر چیزی را که می‌خواهند درباره مرگ مطرح کنند. هر دو بازنشسته دانشگاهی هستند.
هر جلسه توسط یک تسهیل کننده “میزبان” می شود، اما آنها مردم را تشویق می کنند که آزادانه صحبت کنند. Hillcoat-Nalletamby می‌گوید: «در ابتدا از مردم می‌خواهیم صحبت کنند و خودشان را معرفی کنند، که کمی یخ‌شکن است. گفتگو از آنجا شروع می شود.
هاینز می گوید که همیشه از مسیرهایی که بحث طی می کند شگفت زده می شود. او می‌گوید: «این کاملاً تصادفی است و از این نظر بسیار دوست‌داشتنی است. برای مثال، در یک جلسه، گروه در مورد حیوانات خانگی صحبت کردند، زیرا شخصی اخیراً یک حیوان خانگی را از دست داده بود، و این باعث ایجاد یک گفتگوی گسترده و جدی شد. او می‌افزاید: بسیاری از بحث‌ها این است که مردم حکایات یا اطلاعات شخصی را به اشتراک می‌گذارند.
تنها قوانین در کافه Death Cymru این است که مردم به یکدیگر احترام بگذارند و به هم گوش دهند و هر چیزی که شرکت کنندگان می گویند محرمانه است. Haines و Hillcoat-Nalletamby می‌گویند بازخوردی که تا کنون داشته‌اند «100 درصد مثبت» بوده است و مردم به آنها گفته‌اند که احساس می‌کنند الهام گرفته‌اند.
همه نوع مردم در جلسات کافه مرگ شرکت می‌کنند و می‌توانند تا حد زیادی ناشناس بمانند، بنابراین حتی سازمان‌دهندگان نمی‌دانند که شرکت‌کنندگان مثلاً برای کار چه می‌کنند یا سایر جزئیات زندگی‌شان. با این حال مردم کاملاً آشکار صحبت می کنند و اعتماد زیادی وجود دارد. هینز می‌گوید: «شما قبلاً این افراد را ندیده‌اید و ممکن است دیگر هرگز آنها را نبینید، و با این حال در مورد صمیمی‌ترین ترس‌ها، نگرانی‌ها، امیدها و رویاها صحبت می‌کنید.
شما قبلاً با این افراد ملاقات نکرده اید، و با این حال در مورد صمیمی ترین ترس ها، نگرانی ها، امیدها و رویاها صحبت می کنید.
خود هاینس می گوید 10 سال پیش نقطه عطفی داشت، زمانی که تشخیص سرطان باعث شد همه چیز را دوباره ارزیابی کند. در حالی که Hillcoat-Nalletamby می گوید که از سنین جوانی به مرگ فکر کرده است، زمانی که پدربزرگ درگذشت. او همچنین می خواهد در مورد این موضوع صحبت کند تا به حذف تابو آن کمک کند.
در بسیاری از فرهنگ‌ها، از جمله بریتانیا، گاهی اوقات صحبت درباره مرگ و مرگ و میر ناپسند است، اگرچه نشانه‌هایی وجود دارد که این موضوع در حال تغییر است. بر اساس تحقیقات جدید YouGov، تقریباً سه چهارم بریتانیایی‌هایی که سال گذشته مورد سؤال قرار گرفتند، گفتند که اکنون راحت در مورد مرگ خود صحبت می‌کنند. Hillcoat-Nalletamby می‌گوید: «ما می‌توانیم به وضوح ببینیم که نیاز و تمایل به صحبت در مورد مرگ و مردن وجود دارد.
در طول همه‌گیری، از خانواده‌ها خواسته شده است که مراقبت‌های پایان زندگی را ارائه دهند، چیزی که معمولاً توسط پزشکان عمومی، خدمات اجتماعی و تیم‌های تخصصی مراقبت تسکینی ارائه می‌شود. این ممکن است دلیل افزایش علاقه به کافه‌های مرگ باشد، زیرا همه‌گیری ما را مجبور کرده است تا با مرگ به گونه‌ای مقابله کنیم که بسیاری از ما قبلاً چنین نکرده‌ایم. اما چندین دلیل خوب دیگر برای گفتگو در مورد آن وجود دارد.
اول، به چالش کشیدن تابو می تواند برخی از نگرانی های ما را در مورد مرگ کاهش دهد. بر اساس تحقیقات، اذعان به مرگ و میر خود می تواند به عزیزانمان کمک کند تا از نظر عاطفی در هنگام مرگ ما کنار بیایند. اگر آنها بدانند که ما می‌خواهیم با بدنمان چه اتفاقی بیفتد، برای مثال، برخی از استرس‌های عملی را از بین میبرد، و همچنین اگر عزیزانمان بدانند که ما چگونه می‌خواهیم به یاد بیاوریم، مفید است.
علاوه بر این، ممکن است به ما کمک کند تا زندگی خود را بیشتر درک کنیم. هاینس خاطرنشان می کند: «اگر در وضعیتی زندگی می کنیم که مرگ و میر خود را نادیده می گیریم، همیشه قدر لحظه حال را نمی دانیم، ما همیشه در آینده زندگی می کنیم. اما اگر بپذیریم که فانی هستیم، بیشتر بر زندگی و امروز و آنچه خوب است تمرکز می کنیم.
او می‌گوید: «به‌جای غم‌انگیز بودن، پذیرش واقعیت مرگ، شما را زنده‌تر می‌کند».
🛈 گردآوری و تحقیق: تحریریه اخبار مثبت
⌨️ ترجمه و ویراستاری: تحریریه اخبار مثبت
