برخی از زیباترین موسیقی هایی که در حال حاضر در لس آنجلس اجرا می شوند در Skid Row اجرا می شوند. Street Symphony سازمانی است که نوازندگان حرفهای را به کلینیکها، پناهگاههای بیخانمانها و زندانهایی که در داخل و اطراف یکی از مخربترین تمرکز فقر شهری در ایالات متحده جمع شدهاند، میآورد.
ویجی گوپتا، بنیانگذار آن، گفت: «سمفونی خیابانی هم از روی کنجکاوی و هم از روی شناخت شروع شد. او اولین بار پس از پیوستن به فیلارمونیک لس آنجلس به عنوان یک اعجوبه ویولن ۱۹ ساله از Skid Row آگاه شد. سالن کنسرت خیره کننده ارکستر با پوشش فولادی در حدود یک و نیم مایل دورتر قرار دارد.
گوپتا از فقر و بی توجهی که در Skid Row دید، شوکه شد. بی عدالتی و بی عدالتی او را ناراحت کرد. او همچنین از چیزی که به عنوان انزوای بی هوای دنیای موسیقی کلاسیک می دید، آشفته بود.
چند هفته قبل از کنسرت آتی، گوپتا بیرون از Midnight Mission روی یک نیمکت بتونی مدور، پشت دروازه امنیتی که مشتریان و کارکنان را از جامعه ای از مردمی که در چادرها زندگی می کردند و در پیاده روهای بیرون می خوابند جدا می کرد، نشست.
گوپتا گفت: «این یک پناهگاه بازیابی 12 مرحلهای است. “و یکی از چیزهایی که من از 10 سال حضور در اینجا در ساخت موسیقی یاد گرفتم این است که همه ما در حال بهبودی از چیزی هستیم.”
گوپتا در کودکی گفت که درد و ضربههای شدیدی را تجربه کرده است. او برای مدتی توانست این درد را در حالی که به عنوان یک نوازنده به ارتفاعات سرگیجهآوری دست مییابد، تقسیم کند.
او گفت: “وقتی برای اولین بار Skid Row را دیدم، احساس کردم یک منافق هستم.” “احساس میکردم که زندگی من بهعنوان یک فرد، بهعنوان یک هنرمند، بهعنوان کسی که میتواند به بافت وسیعتر این شهر جدید تعلق داشته باشد، بیشتر از حضور در صحنه سالنی است که در آن زنده شدهام. و بنابراین به نوعی برای خودم به Skid Row آمدم. من به Skid Row آمدم تا بفهمم سایه خودم چیست.”
گوپتا ایده Street Symphony را به عنوان یک مومیایی شفابخش، پلی بین دو دنیای متفاوت مطرح کرد. او گفت که در ابتدا، مدیران ارشد بخش سلامت روان شهرستان لس آنجلس نسبت به این پروژه تردید داشتند. او حمایت مددکاران اجتماعی را پیدا کرد.
لوئیس گارسیا که اکنون عضو هیئت مدیره Street Symphony است، می گوید: “مثل این است که اینجا این نوازندگان کلاسیک هستند، اما آنها واقعاً به آنها اهمیت می دهند.” هنگامی که برای اولین بار با گوپتا آشنا شد، در حال مشاوره با بیماران روانی مشروط در Skid Row بود. گارسیا تحت تأثیر سازمانی قرار گرفت که کاری بیش از حذف کردن، پخش کمی موسیقی و سپس ترک آن بود. او گفت: “اینطور نیست که آنها خارجی باشند. آنها مانند یک جامعه هستند.”
اجرای اخیر Street Symphony در Midnight Mission شامل یک خواننده درجه یک جهانی بود که به تفسیر “کانتاتا شماره 82” باشکوه باخ پرداخت. موسیقی بر اساس یک داستان کتاب مقدس است. به یک مرد مقدس سالخورده این فرصت داده می شود که کودک مسیح را در آغوش خود گهواره کند و این تجربه او را سرشار از سعادت می کند. او اعلام کرد، “من به اندازه کافی دارم” – در آلمانی، “Ich habe genug” – به این معنی که او آماده است در حالت فیض معنوی بمیرد.
همچنین روی صحنه یک داستاننویس حضور داشت: لیندا لی 75 ساله، ساکن قدیمی اسکید رو. او به مخاطبان متعصب گفت که بعد از حضور در خیابان ها کلید اتاق خودش را به دست آورده بود و اینکه چقدر متاثر شد از اینکه دو شکلات روی تختش منتظر بودند. او گفت: «احساس میکردم کسی به من لطف کرده است. “و همین کافی بود.”
گوپتا گفت: «این کار به من آموخت که منتظر معجزه باشم. “هر فردی که اینجا در ماموریت نیمه شب زندگی می کند معجزه است زیرا آنها هنوز در حال نفس کشیدن هستند. و در واقع می توانم بگویم که هر یک از ما داستان معجزه آسای خود را داریم که فقط با آن داستان می توانیم واقعاً آن را پیدا کنیم. در خدمت شخص دیگری اتفاق می افتد.”
🛈 منبع: سایت NPR
⌨️ ترجمه و ویراستاری: تحریریه اخبار مثبت
